ေမတၱာကမၼ႒ာန္းစတင္ပြားမ်ားျခင္း(သီးသန္႔က်င့္ျခင္း)

မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေမတၱာစတင္ပြားပို႔ရပါမယ္၊ “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ”လို႔ အႀကိမ္ ရာေထာင္မက မိမိကိုယ္ကို ဦးစြာ ေမတၱာပြားပါ။  မိမိကိုယ္ကို ေမတၱာပြားရတာ အားရေက်နပ္ထားရင္ သူတစ္ပါးကို ေမတၱာပြားရတာ လြယ္ကူပါလိမ့္မယ္။  ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အရပ္မ်ားကို စိတ္ျဖင့္ လွည့္လည္ရွာေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ထက္သာၿပီး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသူကို မေတြ႔ႏိုင္ဘူးလို႔ ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။  ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို သက္ေသျပဳၿပီး ေမတၱာပို႔တာဟာ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းမွာ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးမွ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိၿပီး ေမတၱာစတင္မပြားရမည့္ ပုဂၢိဳလ္က လြတ္ကင္းၿပီး မိမိအေပၚ ေက်းဇူးႀကီးမားတဲ့ ဆရာသမား မိဘဘိုးဘြားေတြထဲက (၅)ဦးခန္႔ကို ႀကိဳတင္ေရြးခ်ယ္ထားရမယ္။  မိမိကိုယ္ကို ေမတၱာပို႔ၿပီးေနာက္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို မိမိအနား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနသလို စိတ္၀ယ္မွတ္ၿပီး “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းပါေစ”လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမတၱာပြားရပါမယ္။

ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေပၚ ေက်နပ္ၿပီးမွ ေနာက္တစ္ဦးကို ေျပာင္းရမယ္၊ အကယ္၍ ေမတၱာပြားရတာ အခက္အခဲရွိလာရင္ေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေမတၱာျပန္ပြားပါ၊ ၿပီးမွ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို ေျပာင္းယူပါ။

တခါတရံ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ကို ေမတၱာပြားရတာ လြယ္ကူၿပီး မ်က္ႏွာပံုပန္းသ႑ာန္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ျမင္လာတတ္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာက်ေတာ့ အခက္အခဲရွိေနတာလည္း ႀကံဳရတတ္တယ္။  အဲဒီအခါက်ရင္ လြယ္ကူတဲ့ ေမတၱာအာ႐ုံခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဦးစားေပး ပြားရပါမယ္။

ေမတၱာစိတ္ ညီညႊတ္မွ်တေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ ရန္သူ၊ မုန္းတဲ့သူ၊ အလြန္ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုလည္း ပြားႏိုင္ပါၿပီ။

မိမိစိတ္ကို မိိမိၾကည္ညိဳဖူးမလားေတာ့မသိဘူး။  ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကို စူးစိုက္ၿပီးေတာ့ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစလို႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေမတၱာပို႔ေနရင္ မိမိစိတ္ထဲမွာ တျခားအာ႐ုံေတြ၊ တျခားစိတ္ကူးေတြ ဘာမွေပၚမလာေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေမတၱာခံပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာသာ စိတ္က စုၿပံဳစူးစိုက္ နစ္ေနတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့စိတ္၊ စိတ္ပ်က္စိတ္ဆိုး စိတ္အလိုမက်တဲ့စိတ္၊ အိပ္ခ်င္ငိုက္ျမည္း ပ်င္းရိတဲ့စိတ္၊ စိတ္ပူပန္ပ်ံ႕လြင့္တဲ့စိတ္၊ ေၾကာင့္ၾကတဲ့စိတ္ႏွင့္ ရတနာသံုးပါးအေပၚ သို႔ေလာသို႔ေလာ မျပတ္သားတဲ့စိတ္ဆိုတဲ့ တားဆီးပိတ္ပင္တတ္တဲ့ နိ၀ရဏတရားငါးပါး ကင္းကြားေနတတ္တယ္။  ေမတၱာအင္အား ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္လာရင္ ေမတၱာခံပုဂၢိဳလ္နဲ႔ မိမိဟာ ၿပံဳးရႊင္ၾကည္လင္တဲ့သြင္ျပင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ေနသလိုပဲ စကၠန္႔ပိုင္း မိနစ္ပိုင္းၾကာတဲ့ထိ အသိစိတ္ထဲ စြဲၿမဲသက္၀င္ တည္ေနႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

တျခား ဘာအာ႐ုံခံမွ မရွိဘဲ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို ပကတိ က်န္းမာေစလိုတဲ့စိတ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းသာ ျပည့္စံုေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ အလိုလိုျဖစ္ေနတာဟာ တမင္တကာစိတ္ကူးႀကံဆၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အဆင့္မ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

၀ီရိယသန္သန္ တိုး၍ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ပြားမ်ားတဲ့ ေယာဂီမ်ားဟာ မိနစ္ပိုင္းမွ နာရီပိုင္းထိ ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ေနႏိုင္လာပါတယ္။  အိပ္ငိုက္တာမဟုတ္ဘူး၊ စိတ္က ၾကည္လင္သန္႔စင္ေနတယ္။

မိမိရည္မွန္းထားတဲ့ အခ်ိန္နာရီးကာလတေလွ်ာက္လံုး ဘာစိတ္မွမရွိဘူး၊ ေမတၱာစိတ္မွ်ပဲ ရွိေတာ့တယ္။

ေမတၱာစိတ္မွ်ပဲ ရွိေနတာ အခ်ိန္ၾကာလာရင္ေတာ့ တခါတရံ ငါ့မွာ ဘာစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မလဲလို႔လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စစ္ေဆးမိရက္သားျဖစ္ေနတယ္။  ဒီလို (၀ိတက္)၀င္လာခိုက္ေတာ့ ေမတၱာစိတ္အစဥ္ ခဏပ်က္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျပန္ၿပီး ထူေထာင္ရတာ ဘာမွ မပင္ပန္းဘူး၊ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ရတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔မရဘူး။

အဲဒီလို အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီး ေမတၱာစိတ္မွအပ က်န္တဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ေတာကို သိရလို႔လည္း ေယာဂီသေဘာက်မိတတ္တယ္။  အဲဒီအခါမွာေတာ့ မိမိစိတ္ကိုမိမိ လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို ေယာဂီကိုယ္တိုင္ သေဘာက်ႏိုင္ပါၿပီ။

လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေမတၱာပြားၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ ဦးစြာ

- မိမိထုိင္ေနတဲ့ အခန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- မိမိထိုင္ရာမွ အေရွ႕ကေနၿပီး ေမတၱာ စ ပြားတာ လြယ္ကူပါတယ္။  ဒါကို အထပ္ထပ္ပြားလို႔ ေက်ပြန္ရင္..

- အိမ္၀န္းရဲ႕ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- ၿပီးရင္ ရပ္ကြက္ေက်းရြာနယ္နိမိတ္ထိ ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- အဲဒီေနာက္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ိုင္၊ တိုင္းနယ္၊ ျပည္နယ္၊ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္အထိ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- ဆက္ၿပီးေတာ့ ကမၻာကေန အနၲစၾကၤာ၀ဠာထိေအာင္ စိတ္ကို ျမွင့္ျမွင့္ၿပီးေတာ့ ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရမယ္။

- အေလ့အက်င့္ရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အရပ္မ်က္ႏွာေဘာင္ေတြ မရွိေတာ့ဘဲ စက္၀န္းႀကီးအတိုင္း ေမတၱာလိႈင္းမ်ား ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ၿပီး သြားေနတယ္လို

ခံစားရတတ္ပါတယ္။

- အဲဒီအ၀န္းက ရံခါ လင္းေနတယ္၊ ရံခါ ေဖြးေနတယ္လို႔လည္း ထင္ရတတ္ပါတယ္။  မိမိကိုယ္ကေန ေမတၱာလိႈင္းမ်ား ပို႔တဲ့ဆီကို အမွန္တကယ္

ေရာက္ေနၿပီလို႔လည္း ခံစားရတတ္ပါတယ္။

- အထူးသတိျပဳဖို႔လိုတာကေတာ့ မိမိရဲ႕ေမတၱာေၾကာင့္ ရန္သူငုပ္လွ်ဳိၿပိဳလဲေစရမယ္၊ ရန္သူ ဒုကၡေရာက္ရမယ္၊ ငါ့ေမတၱာစူးရင္ သင္႐ူးၿပီလို႔ မေတြးႀကံရဘူး၊ မရည္ရြယ္ရဘူး၊ ဒီလို စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ေမတၱာပို႔ရင္ေတာ့ ေမတၱာမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ေမတၱာရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသအာဃာတေတြ ရန္ၿငိဳးေတြသာ

ျဖစ္ဖြယ္ရွိတယ္။  ပို႔တဲ့သူဆီကို ေမတၱာေရာက္မွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ျပင္ မိမိမွာပဲ ပူေလာင္ပင္ပန္းေစတဲ့ အကုသိုလ္ကိေလသာစိတ္ေတြျဖစ္ၿပီး ပင္ပမ္းဖြယ္ပဲ

ရွိပါတယ္။  ေမတၱာရဲ႕ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာမႈနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ။
အရွင္ေခမာနႏၵ(မဟာၿမိဳင္ေတာရ) ေမတၱာကမၼ႒ာန္းလက္ေတြ႔႐ႈပြားနည္း

စာအုပ္မွ ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။