အာ႐ံုတစ္ခုခုကို ႏွစ္သက္အားရ သေဘာက်ေနျခင္းကို "ပီတိ" လို႔ေခၚပါတယ္၊ အာ႐ံုကို ႏွစ္သက္အားရ သေဘာက်ျခင္းဟာ ပီတိရဲ႕ သေဘာ(လကၡဏာ)ျဖစ္ပါတယ္၊ ပီတိဟာ သုခေ၀ဒနာကဲ့သို႔ ခံစားျခင္း မဟုတ္ပါ၊ ႏွစ္သက္အားရ သေဘာက်ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ့္စိတ္ ၂-ပါးကို ႏွစ္သက္ျပည့္ၿဖိဳး ပြားတိုးေစျခင္းဟာ ပီတိရဲ႕ အလုပ္ (ကိစၥ) ျဖစ္ပါတယ္၊ ပီတိျဖစ္တဲ့အခါ ပြင့္လန္းေနတဲ့ ပဒုမာၾကာပန္းလို႔ စိတ္ဓာတ္လဲ ပြင့္လန္းတိုးပြားလာပါတယ္၊ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ေကာင္းေတြက တစ္ကိယ္လံုးပ်ံ႕ႏွံ႕တာနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္လဲစည္ပင္တိုးပြားပါတယ္။
ေတာစခန္းမွာ ေမာပန္းလာတဲ့ ခရီးသြားေယာက်္ား တစ္ေယာက္က ခရီးရင္ဆိုင္ လာသူအား ေရရွိမယ့္ေနရာကို ေမးၾကည့္တဲ့အခါ ဒီေနရာက အေတာ္ေလးသြားမိလို႔ရွိရင္ စိမ္းစိုးညိဳမႈိင္းတဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးကို ေတြ႕ရလိ့္မယ္၊ အဲဒီ ေတာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ေရအိုင္ႀကီးတစ္အိုင္ ရွိေနတယ္-ဆိုတဲ့ စကားကိုၾကားရတဲ့အခါမွာလဲ ႏွစ္သက္မႈပီတိ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဆက္လက္သြားလို႔ ေရခ်ဳိးၿပီး အ၀တ္စိုေတြ, ဆံပင္စိုေတြနဲ႔ လာေနတဲ့ လူကို ေတြရတဲ့အခါမွာလဲ ႏွစ္သက္အားရမႈ ပီတိျဖစ္ပါတယ္၊ ေရအိုင္ႀကီးရဲ႕ အနီးက ေတာၿမိဳင္ႀကီးႏွင့္အတူ ၾကည္လင္တဲ့ ေရကိုေတြ႕တဲ့အခါမွာလဲ ႏွစ္သက္အားရပီတိ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီလို ဘယ္အာ႐ံုမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္သကရႊင္လန္းတဲ့ အမူအရာက ပီတိရဲ႕ သေဘာ(လကၡဏာ)ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရကန္ထဲက ေရကို ေသာက္ရတဲ့အခါ, ခ်ဳိးရတဲ့အခါ, ေရခ်ဳိးၿပီးတဲ့ေနာက္ပါလာတဲ့ အ၀တ္ကိုခင္းလို႔ ေလညင္းခံကာ သစ္ျမစ္ကို ေခါင္းအံုးအိပ္ေနတဲ့အခါေတြမွာေတာ့ သုခေ၀ဒနာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီပီတိဟာ တက္ၾကြတဲ့ တရာတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္၊ ေရေပၚမွာ ဘူးေတာင္းေပၚသလို ေပၚလြင္တက္ၾကြတဲ့ တရားမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္၊ ႏွစ္သက္ရႊင္ပ်ဳိ႕ပီတိဆို႔ေနတဲ့အခါ တၿပံဳးၿပံဳးတရႊင္ရႊင္နဲ႔ အလြန္ေပၚလြင္ေနတာကို ျမင္ရ႐ံုနဲ႔ပဲ ပီတိရဲ႕ တက္ၾကြတဲ့ သေဘာမွာ ထင္ရွားလွပါတယ္။
ပီတိ ၅-မ်ဳိး
၁။ ခုဒၵိကာ = ၾကက္သီးေမြးညင္းထ႐ံုမွ် အေသးစားပီတိ၊
၂။ ခဏိကာ = လွ်ပ္စစ္ျပက္သလို ခဏခဏျဖစ္လို႔ ခဏခဏ ပ်က္တဲ့ပီတိ၊
၃။ ၾသကၠႏိၱကာ = လႈိင္းလံုးႀကီး လႊမ္းဖံုးလာသလို တစ္ကိုယ္လံုးမွာ လႊမ္းဖံုးသက္ေရာက္တဲ့ပီတိ၊
၄။ ဥေဗၺဂါ = ဥေဗၺဂါပီတိထက္ ၾကာရွည္စြာ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕တဲ့ပီတိ။
[ဗုဒၶအလိုေတာ္က် ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရး ကိုယ္က်င့္မဂၤလာ၊ ေျမာင္းျမပေဇၨာတာ႐ံုႏွင့္ ေမွာ္ဘီ သာသနာ့၀န္ေဆာင္ဆရာေတာ္ အရွင္ကုမာရ] စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment