ကေလးတို.ေရ--- ဒီေန.ေတာ့ တို.မ်ား လူသားေတြရ့ဲ အံ့ႀသစရာ
ဓေလ့စရိုက္ေလးေတြကို ေလ့လာႀကည့္လိုက္ႀကရေအာင္ေနာ္ ။ “ပုထုဇေနာ - ဥမၼတေကာ”
လို.ေျပာဆိုေလ့ရွိတ့ဲ ၊ အဲ- ဆရာမတို.အပါအဝင္- တို.မ်ား လူသားေတြဟာ
အသိတရားလက္ကိုင္ထားတတ္သူေတြရွိသလို ၊ တခ်ိဳ.ကလည္း ေပါ့ေပါ့ဆဆနဲ. ဗဟုသုတ
နည္းပါးရွာႀကတာကလား ။
တခ်ိဳ.ပညာေတြတတ္ႀကတယ္ ၊ တခ်ိဳ.က်ေတာ့ ပညာသင္ခ်ိန္ မရရွိခဲ့ႀက ၊ ေက်ာင္းတက္
ပညာသင္ဖို.အခြင့္အလန္း မရွိခ့ဲႀကရွာလို.အတန္းပညာေတြမရွိႀကရွာဘူးေလ ။
တခ်ိဳ.က်ေတာ့ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္လို.အတန္းပညာမရွိေပမ့ဲ အသိပညာ
အျပည့္အဝရွိေနႀကတာေတြ.ရတယ္ ။ အဲ - တခ်ိဳ.က်ေတာ့လည္း အတန္းပညာေတြ အျပည့္အဝ
ရွိေနႀကေပမ့ဲ အသိပညာက နည္းလွတယ္ ။ အသိတရားမရွိဘူးလို.ပဲေျပာရမယ္ ။
ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုအဟုတ္ႀကီးထင္ -ဘဝင္ျမင့္ျပီး “ ငါမွ ငါ ”
ဆိုုတ့ဲသေဘာကို လက္ကိုင္ထားကာ “ ငါတေကာသမား ” ေတြ ျဖစ္ေနႀကတာေလ - ေတြ.ဖူး
ႀကံဳဖူးႀကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ။
အေႀကာင္းမေကာင္းလို. အဆိုးတရားေတြနဲ.
ႀကံဳေတြ.ရတ့ဲအခါဆိုရင္လည္း“ဘယ္သူ.ေႀကာင့္ -ဘယ္ဝါ့ေႀကာင့္” ဆိုျပီး
သူမ်ားကို လက္ညွိဳးထိုးတတ္ႀကတာကလား ။ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ္မျမင္ - ကိုယ့္ကိုယ္
ကိုျပန္ဆင္ခ်င္ရမွန္းမသိႀကဘူးေလ ။ ဗုဒၶရဲ့ ဆိုဆံုးမထားတ့ဲ တရားေတာ္ေတြကို
ျပန္လည္သံုးသပ္ ေတြးမွတ္ဆင္ခ်င္ဖို.ဆိုတာကေတာ့ ေဝလာေဝးပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့
အဲဒီလိုမ်ိဳး အဆိုးတရားေတြနဲ.ရင္ဆိုင္တိုး ႀကံဳေတြ.လာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူ.ကိုမွ
လက္ညွဳိးထိုး အျပစ္ဖို.မေနပဲ မိမိကိုယ္ကို
အသိတရားေလးနဲ.ထိန္းကာ အေျခခံအေႀကာင္းရင္းကို ရွာဖို.လိုပါတယ္ ။ အဓိက
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ “ မိမိကိုယ္ကို
ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားႀကဖို.လိုပါတယ္” ။
ဒီကိစၥနဲ.ပတ္သက္ျပီး ဆရာမတို.ငယ္ငယ္က လူႀကီးစကား တဆင့္ႀကားခ့ဲရတ့ဲ ပံုျပင္ေလးကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။
ကေလးတို.ေရ - ဟိုးေရွးေရွးတံုးက ဗာရာဏသီျပည္မွာ ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီး အုပ္ခ်ဳပ္
မင္းလုပ္ေနတ့ဲအခ်ိန္ေပါ့ ။ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ရာသီဥတုက ေဖါက္ျပန္
ရြာခ်ိန္တန္လို.မိုးမရြာ ၊ မိုးမရြာေတာ့ လယ္သမားေတြက စပါးစိုက္လို.မရ ။
ေတာင္သူလယ္သမားေတြလည္း သစ္သီးဝလံ စိုက္ပ်ိဳးတာ မေအာင္ျမင္ဘူးေပါ့ ။ ဒီေတာ့
တိုင္းသူျပည္သားေတြမွာ စားစရာဆန္မရွိ ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆိုတာ
ဗလာနတၳိျဖစ္ျပီး ငတ္မြတ္ျခင္းေဘးႀကီးနဲ.ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ.ႀကရပါေရာကြယ္ ။
ဒီလို လူေတြငတ္မြတ္လာႀကေတာ့ တိုင္းျပည္မွာလည္း သူခိုးသူဝွက္ေတြ
ေပါလာေတာ့တာေပါ့ ။ ဒီအခါ လူမ်ားဟာ အဲဒီဒဏ္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ
ဆူဆူပူပူျဖစ္လာႀကတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ “ ဒီလို တိုင္းျပည္မွာ
ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးတ့ဲ ေဘးႀကီးဆိုက္ေရာက္လာတာ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္
မင္းလုပ္ေနတ့ဲ ဘုရင္ ကိုယ္က်င့္တရားမေကာင္းလို.” ဆိုတဲ့အျပစ္
ေတြနဲ.ဘုရင္ႀကီးကို လက္ညွဳိးထိုးကာ နန္းရင္ျပင္မွာ ဆႏၵျပႀကသတ့ဲ ။
ဒီအခါ ဘုရင္ႀကီးလည္း နန္းရင္ျပင္ကိုထြက္ျပီး “ ေကာင္းျပီ ဒီျပႆနာကို
ရွင္းေပးမယ္ ၊ အခုလာမယ့္ လကြယ္ေန.ညေရာက္ရင္ နန္းဥယ်ာဥ္အတြင္းမွာ
အုတ္ကန္ႀကီးလုပ္ထားမယ္ ။ အဲဒီကန္ႀကီးထဲကို တစ္အိမ္တစ္ေယာက္
ႏြားႏို.တစ္ခြက္စီ လာထည့္ႀကရမယ္ ” လုိ. အမိန္.ခ်မွတ္လိုက္တယ္ ။
ကေလးတို.ေရ - လကြယ္ေန.ညဆိုေတာ့လည္း ေမွာင္နဲ.မဲမဲေပါ့ကြယ္ ။ ကန္ထဲကို
ႏြားႏို.ေလာင္းထည့္တ့ဲအခါ ဘယ္သူမွ မျမင္ရေအာင္
အဝတ္မည္းႀကီးနဲ.ဖံုးအုပ္ထားတယ္ ။ အဲ - ဒီလိုနဲ.မနက္မိုးလင္းေတာ့ -
“ ႏို.ကန္ကိုဖြင့္မယ္ ၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြ အားလံုးလာႀကည့္ႀကရမယ္
”လို.ဘုရင္ႀကီးက မိန္.ေတာ္မူလိုက္တယ္ ။ ဒါ့ေႀကာင့္ ႏို.ကန္ႀကီးအနီးမွာ
တိုင္းသူျပည္သားေတြ ဝိုင္းအံုေရာက္လာႀကပါေရာ ၊ “ ကဲ - အားလံုးႀကည့္ႀကေနာ္ ”
လို. ဘုရင္ႀကီးက ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ. အဝတ္မည္းႀကီးကို
ဆြဲဖြင့္လိုက္တဲ့အခါမွာ----
ကန္ႀကီးထဲမွာ ႏို.ေရာင္ဆိုလို. တစ္စက္ေတာင္မွ မေတြ.ရပဲ ပကတိ ႀကည္လင္ေနတ့ဲ ေရေတြကိုသာ ျမင္ေတြ.
ႀကရသတ့ဲကြယ္ ။ ဒီအခါ ဘုရင္ႀကီးက --
“ တိုင္းသူျပည္သားတို. သင္တို. အားလံုးဟာ တစ္ဦးစီမွာရွိႀကရမယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ပ်က္ျပားေနႀကတယ္ ။ အခုလက္ေတြ.ျမင္ႀကရျပီ မဟုတ္လား၊
အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းက ႏြားႏို.တစ္ခြက္စီ ထည့္ႀကမွာ ငါတစ္ေယာက္ထည္း ေရတစ္ခြက္သြားထည့္တာ ဘယ္သူမွ သိႀကမွာမဟုတ္ဘူး -လို.ေတြးႀကတယ္ ။
ေအး - ဒါေပမ့ဲ ဒီလို အေတြးက လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ကိုယ္စီရွိေနႀကတာဆိုေတာ့
အခုျမင္ႀကရတ့ဲအတိုင္း ႏြားႏို.ဆိုလို. အရိပ္အေရာင္ေတာင္ မျမင္ႀကရပဲ
ေရႀကည္ႀကည္လင္လင္ေတြကိုသာ ျမင္ေတြ.ႀကရတာ သက္ေသပဲ ” ----
လို.မိန္.ေတာ္မူလိုက္သတ့ဲ ကြယ္ ။
အဲ - ဆိုလိုတာကေတာ့ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ -ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံရဲ. ေအးခ်မ္းသာယာ
ဝေျပာဖို.ဆိုတာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားေတြကခ်ည္း မင္းက်င့္တရားးနဲ.အညီ
က်င့္ႀကံအုပ္ခ်ဳပ္ေနရံုနဲ.မလံုေလာက္ေသးဘူး ၊ တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ား
အေနနဲ.ကလည္း တစ္ဦးစီ တစ္ဦိးစီမွာ ရွိႀကရမယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားေတြရွိပါမွ
အဲဒီ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာလည္း ေအးခ်မ္းသာယာျပီး စည္ပင္
ဝေျပာလာလိမ့္မယ္လို.ဆိုလိုျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္ကြယ္ ။
ဒါ့ေႀကာင့္ - တို.မ်ား လူသားေတြ အေနနဲ. ဘယ္လို အခက္အခဲ အက်ဥ္းအႀကပ္
ေဘးအႏၱရာယ္ေတြနဲ. ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ.ရပါေစ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
လက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးျပီး အျပစ္ပံု မခ်ႀကဖို.၊ အဲ - အဓိကအေနနဲ.ကေတာ့
မိမိကိုယ္ကို မိမိ ျပန္လည္သံုးသပ္ ဆင္ျခင္ကာ မိမိတို. ဘာေတြ လြဲမွားေနသလဲ ၊
မိမိတို.အေနနဲ. ဘာေတြလုပ္ဖို.လိုသလဲလို. ျပန္လည္စဥ္းစားျပီး ညွိႏိႈင္းယူတတ္ႀကဖို.လိုတယ္လို.ဆိုလိုျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ ။
ကဲ - ကေလးတို.အားလံုးလည္း သူမ်ားေယာင္လို.လိုက္ေယာင္ရတ့ဲ
အျဖစ္မ်ိဳးနဲ.မတိုးမိေအာင္ သတိေဆာင္ကာ မင္းေဘး ၊ မီးေဘးနဲ. ေရေဘး ေလေဘး
စတ့ဲ သဘာဝေဘးမ်ားက လြတ္ေျမာက္ျပီး အနာဂါတ္ရ့ဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း
းေလးေတြ ျဖစ္ႀကပါေစကြယ္ ။
အားလံုး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ
.......---------------ထထထထထထထထထထ----------------------ထထထထထထထထထထထထ
